«Βαφτίζουν» ευρωπαϊκά, φωτοβολταϊκά συστήματα αμφίβολης προέλευσης
Τα… «βαφτίσια» των επιτήδειων φαίνεται τελικά ότι δεν αφορούν μόνον τα αγροτικά προϊόντα, αλλά και τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Οι υποψήφιοι επενδυτές που έχουν υποβάλλει αίτηση για συμμετοχή στο πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάρκων θα πρέπει να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή το επόμενο διάστημα, καθώς στην αγορά ήδη παρατηρούνται φαινόμενα προσπάθειας εξαπάτησης του κοινού.
Οι επιτήδειοι στις περισσότερες των περιπτώσεων εκμεταλλεύονται την άγνοια των επενδυτών. Προσπαθούν, κατ’ αυτόν τον τρόπο να προσελκύσουν πελάτες, διαφημίζοντας προϊόντα, αμφίβολης προέλευσης και κατ’ επέκταση ποιότητας.
Όπως καταγγέλλουν παράγοντες που δραστηριοποιούνται στην αγορά των φωτοβολταϊκών συστημάτων, με αφορμή τον «χορό» εκατομμυρίων ευρώ που έχει στηθεί γύρω από την πιο χαρακτηριστική και διαδεδομένη (καθώς είναι προσιτή στο ευρύ κοινό)… έκφανση της «πράσινης» ανάπτυξης, τους τελευταίους μήνες και ενόψει έναρξης εργασιών μαζικής εγκατάστασης στα χωράφια των φωτοβολταϊκών (μεταξύ των οποίων και πολλά «αγροτικά»), παρατηρούνται φαινόμενα προσπάθειας εξαπάτησης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στην αγορά ήδη κυκλοφορούν προϊόντα – «μαϊμού», κυρίως πάνελς. Οι περιπτώσεις αφορούν… μεταβαπτίσεις εισαγόμενων από διάφορες ασιατικές χώρες (Κίνα κ.λπ.) προϊόντων, αμφίβολης ποιότητας. Τα προϊόντα, σύμφωνα με τις καταγγελίες, εισάγονται στην Ελλάδα και με αλλαγή στο σειριακό αριθμό, «βαπτίζονται» ως προϊόντα ευρωπαϊκής προέλευσης. Στη συνέχεια, οι επιτήδειοι, με πρόσχημα μια ανεξήγητα προσιτή τιμή -για τέτοιου είδους- επενδύσεις, προσελκύουν πελάτες και πωλούν τα εν λόγω προϊόντα.
Οι μεταβαπτίσεις δεν αφορούν μόνον τα πάνελς, το πιο ακριβό εξάρτημα της εγκατάστασης, αλλά και τα καλώδια που απαιτούνται για τη σύνδεση με το δίκτυο, καθώς επίσης και τις βάσεις στήριξης των φ/β συστημάτων.
«Άμυνα» με… πιστοποιητικό ποιότητας
Τι πρέπει τώρα να κάνουν οι επενδυτές,που το επόμενο διάστημα θα κληθούν να επιλέξουν από πού θα προμηθευτούν τη γκάμα των προϊόντων (πάνελς, inverters, συστήματα στήριξης, καλώδια) και πώς πρέπει να οργανώσουν την άμυνά τους απέναντι σε όσους προσπαθήσουν να τους εξαπατήσουν; Η βασική γραμμή άμυνας που θα επιλέξουν έχει να κάνει με τη λέξη… ποιότητα, υποστηρίζουν οι σοβαροί «παίχτες» της αγοράς. Με ποιο τρόπο όμως θα διασφαλίσουν την ποιότητα της εγκατάστασής τους;
Αυτό που μπορούν να κάνουν, πέραν της εγγύησης που χορηγείται από όλους όσοι εγκαθιστούν φ/β, είναι απλό. Ο επενδυτής,δηλαδή, έχει τη δυνατότητα να διασφαλίσει επαρκώς την εγκατάστασή του, λαμβάνοντας τη λεγόμενη πιστοποίηση ποιότητας έργου. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα πιστοποιητικό ποιότητας που χορηγούν Ανεξάρτητοι Οργανισμοί Πιστοποίησης, εφόσον ο επενδυτής απευθυνθεί σε αυτούς.
Οι εν λόγω Οργανισμοί παρακολουθούν το έργο, σε όλα τα στάδιά του, από τη φάση της μελέτης, έως ότου ο επενδυτής πάρει το… κλειδί της εγκατάστασης στο χέρι ακόμη και με επιτόπιες επισκέψεις. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιήσει το πιστοποιητικό στη συναλλαγή του με το τραπεζικό ίδρυμα, από το οποίο ενδεχομένως ζητήσει χρηματοδότηση, ενώ κατ’ αυτόν τον τρόπο «θωρακίζει» την επένδυσή του. Επιπλέον, έχει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί από άλλη βάση, το θέμα των ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Τέλος, δίνει «πόντους», σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς φωτοβολταϊκών συστημάτων, σε περίπτωση που ο επενδυτής αποφασίσει να πουλήσει την εγκατάσταση, διατηρώντας τη μεταπωλητική αξία σε υψηλά επίπεδα.
Το κόστος πιστοποίησης
Σε χαμηλά επίπεδα κυμαίνεται το κόστος της συγκεκριμένης πρακτικής, της εξασφάλισης δηλαδή πιστοποιητικού ποιότητας για το φωτοβολταϊκό πάρκο. Συγκριτικά με το συνολικά απαιτούμενο κόστος εγκατάστασης θεωρείται… απειροελάχιστο, ενώ το εύρος του ποσού ποικίλει ανάλογα με το πού θ’ απευθυνθεί ο επενδυτής.
energypress 9/3/11